به رنگ ارغوان

منتقد: بخش هایی از نقد فیلم به رنگ ارغوان

توقیف ۵ ساله فیلم بی شک یکی از عوامل توفیق این در جلب کردن نضرهاست وپرداختن به موضوعاتی که تا به حال در ایران ممنوعه بوده و افراد در سایه از دیگر علل این موفقیت است اما این فیلم نقاط ضعف اساسی دارد که از کارگردانی چون حاتمی کیا بعید بود."به رنگ ارغوان" به رغم مضمون انسانی، لحظات زیبای سینمایی گاه به گاه و حرکت به سمت یک ژانر کمتر تجربه شده سینمای ایران(تریلر سیاسی)، در نهایت موفق نمی شود به یک اثر منسجم و موثر تبدیل شود و در نیمه راه رسیدن به بیان احساسی و ساختاری فیلمی چون "آژانس شیشه ای"(کماکان بهترین فیلم حاتمی کیا و یکی از شاخص های سینمای دو دهه اخیر ما) متوقف می ماند.این امر بیش از هر چیز برمی گردد به تناقضات بی پایان حاتمی کیا در برخورد با شخصیت هایش. این تناقضات در شکل کنترل شده اش، شخصیت محبوب "حاج کاظم" آژانس شیشه ای را متبلور کرد و "ستاری" به رنگ ارغوان به خاطر لجام گسیختگی این تناقضات و بلاتکلیفی و محافظه کاری سازنده اش، عقیم می ماند.هنکل فون دورنسمارک در سال ۲۰۰۶ فیلی ساخت به نام "زندگی دیگران" که موفق شد اسکار بهترین فیلم خارجی را نیز از آن خود کند که بی شباهت به فیلم حاتمی کیا نیست. اینجا قصد ارزش گذاری مطرح نیست،نوع رویکرد به یک مضمون واحد مورد نظر است که فیلم هنکل را به اثری دیدنی تبدیل می کند و فیلم حاتمی کیا را به اثری مغشوش و سردرگم.