سیدصادق هاتفی مفرد بازیگر سینما و تئاتر اهل ایران است. وی لیسانس تئاتر از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران است . او بازی در تئاتر را از سال ۱۳۴۰ و بازی در سینما را از سال ۱۳۵۹ با «گفت هر سه نفرشان» به کارگردانی «غلام علی عرفان» و فعالیت در تلویزیون را از ۱۳۴۵، با نمایش «فیل در پرونده» اغاز کرد. او از معدود نویسندگانی است که متون و داستان های کهن ایرانی را به نمایش درآورده است و از جملهٔ این آثار می توان به اجرای نمایش های «سوگ سیاوش» و «آخرین اسفندیار» اشاره کردکه در ایران و اروپا(پاریس ، کلن ، هامبورگ ، برلین ، فرانکفورت ، لندن ، ) با استقبال تماشاچیان رو به رو گردید.وی همچنین نمایش های «شیدای راه»، «کف رود، آید، ولی دریا بجاست» و «عاشقانه با پای برهنه» را در تهران و پاریس در دههٔ ۱۹۹۰ به اجرا در آورد. در زمینهٔ سینما و تلویزیون نیز فیلم سینمایی "سیمرغ" و مجموعهٔ تلویزیونی "صید در پی صیاد" از جمله آثاری هستند که با بهره گیری از متون کهن فارسی نوشته شده اند و نیز "حدیث قند پارسی" عنوان مجموعه ای تلویزیونی است که وی بارها و بارها در مصاحبه هایش به آن اشاره می کند .در این مجموعه او کوشیده است آن دسته از متون کهن ایرانی را که وجوهی مشترک با آثار دراماتیک مغرب زمین دارند در شکلی تازه از نمایش ایرانی بازآفرینی کند که هرچند این مجموعه در سیزده قسمت 60 دقیقه ای نوشته شد اما هرگز به تصویر در نیامد. او درآثار بسیاری همچون مجموعه های تلویزیونی قدرت، یلدا و صید در پی صیاد ایفای نقش داشته است.