پاداش،به همراه ساحل و پدرش به منزل جهانگیر آمده اند. خانه ای که حالا بیش از همیشه بوی رمز و راز می دهد.هدفشان روشن است: کشف پشت پرده یک حمله ی سایبری مرموز که وسایل زندگی شان را به طرز عجیبی از کار انداخته.

جهان افروز تصمیمش را گرفته، می خواهد «ریاضی» را تصاحب کند، نه فقط به عنوان یک درس، بلکه به عنوان قدرت، مسیر، و ابزار نفوذ. در این مسیر، پرستو تنها تماشاگر نیست؛او حامی ست، شریک است، و گاهی حتی شتاب هایی که شاید آرامش را بر هم بزنند. حالا جهان افروز برای خودش اسم و رسمی تازه دست وپا کرده،است: مرد حسابی.

پاداش و والا بی صدا در تعقیب جهانگیرند. با هر قدمی که جلوتر می روند،پرده ای از روی حقیقتی پنهان کنار می رود… و همه چیز به یک سؤال ختم می شود: طوفان کجاست؟

پاداش نه جنگجوست، نه قهرمان افسانه ای. اما هر ضربه ای که در باشگاه خورده،هر زمین خوردنی که دوباره بلندش کرده، حالا دارد در عضله هایش می جوشد.

طوفان به دام افتاده است… نه در قفسی آهنی، بلکه در بندِ دو جهان، دو مرد که بیشتر از آن که ناجی باشند به فکر بازی خودشان اند.

ساحل ادیب از راه رسید، با یک تصادف کوچک؛ نه از آن هایی که فقط انسان یا ماشین ها را زخمی می کند، از آن هایی که مسیر آدم ها را عوض می کند.

پاداش و طوفان تصمیم می گیرند برای محافظت از خود، فنون دفاع شخصی را یاد بگیرند. در مسیر کشف قدرت درونی شان، به سراغ استاد لی می روند؛ مردی با تجربه ای سترگ در هنرهای رزمی.

جهان افروز، آن جوینده ی پرشور آرزوها، گوی سیاه را در دست گرفته اما می داند که این تنها آغاز مسیر است؛ آیا او می تواند با کمک همسرش پرستو، گوی سفید را بیابد و سرنوشت خود را رقم زند؟

گوی سياه پیدا شده، اما كافى نيست... هنوز نيمه اى از راز پنهان مانده. جهانگیر و جهان افروز، حالا خوب مى دانند كه رسيدن به گوی سفيد، فقط یک جست وجو نيست؛ سفرى ست به دل تاريكى، به دل حقيقت.

پاداش، با کمک والا و آهو، دل به خطر می زند برای نجات طوفان از دلِ هودِ آشپزخانه رستوران.اما این نجات، پایان نیست؛ آغاز است.

طوفان قدم به رستوران «والاهو» می گذارد تا هود آشپزخانه را تعمیر کند. اما در پس نگاه هایش، آرزویی نهان موج می زند؛ آرزویی که ناخواسته از لبانش سر می خورد و مثل جرقه ای خاموش، همه چیز را به هم می ریزد و مسیر اتفاقات را تغییر می دهد.